walkover
substantiv hankjønn
Uttale
våˊkouve el. våˊkåver el. våkåˊverOpphav
engelsk av walk ‘gå’ og over ‘over’, opphavleg om hesteveddeløp der berre éin ryttar møtte, og han for å vinne prisen måtte ri bana til endes i sjølvvalt tempoTyding og bruk
forkorta w.o.
- i idrett: det at ein deltakar eller eit lag vinn utan å tevle fordi motstandaren ikkje stiller opp
- i idrett: det at ein deltakar eller eit lag står over ein omgang i seriekonkurransar med ulikt tal på deltakarar
- det å bli vald utan motkandidat